Grabe! Feeling ko minsan, superwoman ako, pero totoo, may mga araw na feeling ko, bagsak na bagsak na ako. Super busy sa work, tapos pag-uwi, kulang na kulang na ang energy ko. Kaya minsan, parang nandiyan lang ako, pero wala naman akong energy makipaglaro o makipag-usap nang maayos sa anak ko.
Tapos, boom! Biglang nagulat ako, apat na taon pa lang siya, pero nagmumura na! Hay naku, ang guilt trip! Parang ang laki ng kasalanan ko, kasi hindi ko siya gaanong nababantayan dati. Pero alam niyo, normal lang pala ‘yun, sabi ng mga friends ko. Ang importante, alam mo kung paano aayusin.
So, eto ang mga natutunan ko:
- Deadma muna minsan: Oo, deadma! Kasi minsan, ginagawa lang nila ‘yun para makuha ang attention natin. Pag hindi mo pinansin, mawawalan sila ng gana. Parang, “Ay, wala pala siyang pakialam?” ganun.
- Turuan ng tamang salita: Pag nagmura, kalmado lang na sasabihin ko, “Uy, ang pangit naman ng salita na ‘yan. Mas maganda kung ganito…” Tapos uulitin ko nang uulitin ‘yung tamang salita. Para effective, diba?
- Magandang halimbawa: Obvious ‘to, pero kailangan talaga! Bawal din magmura sa harap niya, ha? Kasi nga, ang bata, copycat!
- Quality time is key: Kahit 15 minutes lang, okay na! Basta may bonding moment. Magbasa ng libro, maglaro, kahit magkulitan lang. Mapapa'isip ka nalang rin ang bilis rin nilang lumaki.
- Pasensya, bes: Kailangan talaga ng super pasensya. Hindi agad magbabago, pero okay lang ‘yun. Basta consistent tayo.
Ang totoo, journey pa rin ‘to. Hindi ko parin talaga na-peperfect. May mga araw na nakaka-stress, pero masaya naman kasi nakikita ko ang progress. Sana makatulong ‘tong kwento ko sa inyo, mga super moms and dads diyan! Kaya natin ‘to! 💪
